Motto Rodziewicz
„Żyć trzeba tak, by się ni życia, ni śmierci nie bać”

„Rodziewicz-ówna. Gorąca dusza” – Emilia Padoł
Stron – 520
Wydawnictwo Literackie,2023
Plan IV/2023 – Biografie, wspomnienia,listy 3/7

Rodziewiczówna nie była postacią ,która łatwo wepchnąć w jakieś konkretne szufladki.
Współcześnie każda strona sporu jaki teraz mamy ma możliwość uszczknąć coś dla siebie.

Z czytanych przeze mnie książek to Dewajtis ma właśnie taki obraz Żyda.
Zdarzały się też autorce pozytywne przedstawienie Żydów.
Niestety jednak w jej listach można znaleźć ,także-Lwów jest pięknie położony, ale brudny i cuchnie żydami.
Osobiście takie poglądy mi się nie podobają, ale rozumiem z czego wynikały one u Rodziwiczówny.

Maria szła przez życie będąc w związkach z dwiema kobietami (Helena Weychert, Jadwiga Skirmuntt), które się nie za bardzo tolerowały.
I nie jest nawet ważne czy te relacje miały podłoże seksualne. Tego się już nie dowiemy.
Ale jak już napisałam ,to nie ma znaczenia.

◾


Emilia Padoł przedstawia nam fakty dotyczące życia i twórczości Rodziewiczówny. Dokonuje jakiś ocen, to jest naturalne. Są one różne, bo życie Marii niejako takie oceny generuje.
Dla mnie Rodziewiczówna jest postacią pozytywną, wzbudza we mnie sympatię, pomimo różnych naleciałości polityczno -religijnych.
Jest też coś co mnie łączy z Rodziewiczówną, to astma 🤨
Jedyny minus jeżeli chodzi o książkę to marna jakość zdjęć.
Lato leśnych ludzi musiałabym jeszcze przeczytać.
To straszne, co starość robi z ludźmi.
Teściowa mojej koleżanki, wybitny lekarz zakaźny, pod koniec życia stała się na powrót małym dzieckiem, wymagającym całodobowej opieki…
PolubieniePolubienie
Rodziewiczówna jest tu już po osiemdziesiątce.
Jest chora, zmęczona tym wszystkim co się dzieje wokół niej.
Ale myślę ,że sprawny umysł zachowała do końca.
Na filmie mamy tylko fragmenty jakiejś całości, ale tego trudno zrozumieć sens jej wypowiedzi.
PolubieniePolubienie
Biedna staruszka. Moja babka po dziewićdziesiątce wyglądała lepiej, zdrowiej.
PolubieniePolubienie